Մինչև ե՞րբ անորոշության մեջ մնամ…
Չարենցը երկար ժամանակ, նույնիսկ կարելի է ասել իր ինքըստինքյան կյանքի մեջ ապրել է հյուրանոցներում։ Նույնիսկ, երբ տղամարդը կին ու երեխա ունեցավ, դեռ տեղափոխվում էր հյուրանոցից հյուրանոց։ Եվ նա սկսեց մտածել բնակարան ունենալու մասին, քանի որ ամոթ էր, որ կնոջ և երեխայի հետ հա այստեղից այնտեղ է գնում-գալիս։
Նա ուզում էր գնել բնակարան քաղաքի կենտրոնում, բոլոր հարմարություններով, որ մարդիկ անցնեին և ասեին «Այստեղ է ապրել Չարենցը»։ Բայց օրերը անցնում գնում էին, իսկ Չարենցը և իր ընտանիքը դեռ հյուրանոցներում էին։
1932 թվականին Չարենցը անցավ արդեն մշտական աշխատանքի, գործարանում։ Շուտւվ նա արդեն սկսեց բնակվելի Խանջյանի շենքերից մեկում։Չարենցն ինքն էլ չէր հավատում, որ արդեն ունի իր սեփական բնակարանն բոլոր հարմարություններով։
Երկար ժամանակ փորձում էին պարզեին, թե ով է բնակվում այդ բնակարանում, և մի օր Գարեգինն լսեց իրեն կանչող ձայն, ձայնը պատշգամբից էր, նա նայեց վերև և աչքերին չհավատաց։ Այնտեղ կագնած էր Չարենցը․․
Մարի Մադոյան 